Tema: Prezenca ime ne komunitet, detyre dhe domosdoshmeri.

Shume shpesh,ne media, ne shkolle, ne libra, degjohet fjala komunitet dhe rendesia e pjesemarrjes aktive ne te. Dhe pyetja me e madhe qe ngrihet eshte :A jam i rendesishem per komunitetin ku jetoj? Cfare mund te bej une nje individ i vetem ne morine e mijera njerezve? Si mund te me degjohet zeri ne mes te zhurmes?

 Cdo individ rritet dhe edukohet fillimisht ne komunitetin e vogel te familjes se vet. Me pas dalengadale zgjeron rrathet e jeteses, duke filluar me kopshtin, shkollen 9-cjecare, e me pas ate te mesme. Kalimi nga nje rreth tek tjetri krijon perkatesine tone brenda komuniteteve te ndryshme duke na bere te ndjehemi te pjese e rendesishme e nje grupi te caktuar. Duke qene pjese e ketyre grupimeve, kjo na ben te kuptojme se se e kemi vete ne dore te behemi pjese e rendesishme e nje komuniteti, duke filluar nga familja.

Nese ne familjen time shoh nje dukuri qe me shqeteson atehere duhet te ngre zerin dhe te flas. Te jap opinionin tim per ta ndryshuar kete dukuri problematike. Kete mund ta bej duke dhene shembull pozitiv, duke kerkuar te degjohem, duke diskutuar me familjaret e mi.

Kjo pervoje e vogel me ben me te forte, per te kaluar ne nje rreth me te madh, ate te shkolles. 

        

Nese ne klasen time, shfaqen probleme te cilat me ndikojne negativisht ne ecurine time te dijes, une kam detyre te gjej forma per te kerkuar te drejten time. Kam per detyre te gjej rruget sesi te me degjohet zeri. Duke iu drejtuar shokeve,duke i drejtuar mesuesve, apo edhe drejtuesve me te larte te shkolles.

Nga diskutimi i nje problemi, me deshiren per ta permiresuar situaten vijne vetem rezultate pozitive.

Duke mesuar pak nga pak te behemi te rendesishem duke dhene mendimin dhe kontributin tone ne rrethet o vogla ku perkasim, ne shtrojme rrugen per neser drejt nje komuniteti me te madh. Qe eshte i i qytetit, i vendit dhe i gjithe Shqiperise. 

Nese mesojme te japim shembullin tone pozitiv, ne familje, ne shkolle,ne oborr, lojen e futbollit, neser ne do jemi gati te kerkojme me shume nga vetja dhe nga komuniteti. Ne te ardhmen do te jemi te afte te behemi njerez te pergjegjshem dhe kerkues, me qellim qe te krijojme nje jetese me te kukturuar,me te qete, me te mire per te gjithe anetaret e komunitetit ku do jetojme. Fjala dhe vepra e nje individi merr rendesi sepse kur bashkohet me zera te tjere te ngjashem,krijon ndryshime te medha duke bere qe nje ze i vetem te behet zeri i te gjitheve.

Punoi: A.A 

ESE: Vjeshta ne qytetin tim.

 Ditet e nxheta te veres marrin fund shume shpejt. Mbremjet fillojne te freskohen duke na njoftuar se po vjen vjeshta, një stinë ku ngjyra e gjelber e pranveres dhe e veres pak nga pak fillon te shnderrohet ne ngjyre te verdhe te arte dhe ne njgyre kafe te pjekur. Pemet cdo dite e nga pak do fillojne te rrezojne gjethet duke shtruar tapeta te arte. Gjethet e verdha e te kafenjta dhe  kecasin lehte nga kur shkelen nga hapat e njerezve, nje kercitje feshferitese qe te shoqeron ne cdo hap dhe te kujton qe te jesh i vemendshem ndaj ndryshimit te natyres.

Nje nga karakteristikat me kryesore te kesaj stine, eshte fillimi i shirave vjeshtore. Shiu i vjeshtes eshte nje shi i ngrohte, jo i rrembyeshem. Shpesh te krijon kenaqesine te rrish pas dritares e te shohesh si ulet poshte nga qielli litare-litare.

Stina e vjeshtes ne qytetin e Vlores, vjen edhe me ndryshe se ne qytetet e tjera. Sepse perveç zverdhjes se gjetheve te pemeve, shiut te shpeshte, shohim ndryshimet e detit ne kete stine. Deti i Vlores ne vjeshte cdo dite ka pamje te ndryshme. Ne ditet me diell ai eshte me ngjyre dhe te thelle me pak dallge. Te fton te rrish e kundrosh me orë të tëra. Ne ditet me shi, ai ndryshon ngjyrën, ngre dallge, por perseri nuk humbet bukurine.

Darkat e vjeshtes ne qytetin tone jane me te bukurat. Mbremjet buze detit kur mund te shetisesh duke ndjere freskun dhe ndonjehere mornicat e te ftohtit, te jep kenaqesi te vecante. Ajri i mbushur me oksigjen te ndihmon te qetesohesh dhe te harrosh streset e dites. Dallget qe perplasen pa pushim te ndihmojne te reflektosh per punet qe te kane mbetur pa bere, per dimrin qe do te afroje shume shpejt, ndjesi qe te bejne ta shijosh edhe me shume kete stine.

          Pervec te tjerave stina e vjeshtes, eshte dhe stina pjekjes se frutave. jane te shumta llojet e frutave qe pasi kane celur lule ne pranvere, kane kirjuar frutin dhe jane kane marre nxehtesine e diellit veror per tú bere gati te vilen ne Vjeshte. Keshtu ne vjeshte ne vjelim rrushiqn, mbledhim dardat, mollet, ftonjte, e perime te tjera.

Vjeshta eshte nje stine ku mamate tona fillojne te bejne zahire per dimer. Ne kete stine behen turshite e ndryshme me laker, patellxhane, recelerat me te gjitha llojet e frutave, apo pastermate me mish viçi e qengji.

          Edhe pse ne vjeshte ka shume shira, edhe pse koha fillon te ftohet, edhe pse na duhet t’’i themi lamtumire veres se nxehte, pushimeve, kjo stine na fal shume ngrohtesi me ngjyrat e saj, me shporten e madhe te frutave qe shijojme  me oksigjenin qe na mbush mushkerite. Stina e vjeshtes mbetet nje nder stinet me terheqese dhe emocinouese per ata qe dine te shijojne bukurite qe kjo stine te fal perdite.

Punoi: Aferdita. A.